Jestem sobą.
Na świecie nie ma drugiej takiej osoby jak ja. Niektórzy ludzie są do mnie podobni, ale nie ma drugiej takiej osoby jak ja. Dlatego wszystko, co pochodzi ode mnie, jest mną, sam bowiem dokonałem wyboru.
Wszystko we mnie należy do mnie – moje ciało wraz ze wszystkimi jego ruchami; mój umysł wraz ze wszystkimi jego myślami i pomysłami; moje oczy wraz ze wszystkimi widzianymi obrazami; moje uczucia – jakiekolwiek by były: wściekłość, radość, frustracja, miłość, rozczarowanie i podniecenie; moje usta i wszystkie słowa, które z nich wychodzą: uprzejme, słodkie i szorstkie, odpowiednie i nieodpowiednie; wszystko, co robię sobie czy innym.
Wszystkie moje fantazje, marzenia, nadzieje i obawy należą do mnie.
Wszystkie moje zwycięstwa i sukcesy oraz porażki i błędy należą do mnie.
Wszystko we mnie należy do mnie, mogę w pełni poznać siebie. Czyniąc tak, z miłością i przyjaźnią traktuję siebie. W ten sposób całym sobą działam w swoim najlepszym interesie.
Wiem, że mam wiele pytań, bo do końca nie rozumiem siebie, a czasem w ogóle siebie nie znam. Jednak dopóki będę obchodził się ze sobą z miłością i przyjaźnią, mogę odważnie i z nadzieją szukać brakujących odpowiedzi i dróg, które prowadzą do poznania siebie.
Jakkolwiek wyglądam i brzmię, cokolwiek mówię, robię, myślę i czuję, to jestem ja. Wszystko to jest prawdziwe i pokazuje, gdzie znajduję się w danej chwili.
Gdy później przemyślę sobie, jak wyglądałem i brzmiałem, co powiedziałem i zrobiłem, co myślałem i czułem, może się okazać, że pewne rzeczy uznam za nieodpowiednie.
Mogę odrzucić to, co uznam za nieodpowiednie, zachować to, co uznam za właściwe i poszukać czegoś nowego na miejsce tego, co odrzuciłem.
Widzę, słyszę, czuję, mówię i czynię. Będę w stanie przeżywać, być blisko innych ludzi, działać, dostrzegać sens i strukturę w świecie ludzi i rzeczy, które znajdują się poza mną.
Należę do samego siebie i mogę sam siebie kształtować.
(Virginia Satir)
